Mówi się, iż prawdziwa przyjaźń to skarb. Z drugiej strony inne porzekadło głosi, iż wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły, a sam Napoleon Bonaparte rzekł kiedyś: „Chroń mnie Boże od przyjaciół, z wrogami poradzę sobie sam”. Jaka powinna być prawdziwa przyjaźń i jakie są różne oblicza i motywy przyjaźni rozmawiali wykładowcy i studenci Instytutu Pedagogiki Akademii Zamojskiej w trakcie seminarium „O przyjaźni”, jakie 8 maja br. odbyło się w murach Wydziału Nauk Społecznych i Humanistycznych AZ.
– Jak mawiał filozof ze Stagiry, każdy człowiek pragnie dla siebie dobra i każdy lgnie do tego, co wydaje mu się być dobrem dla niego. Spośród rozmaitych dóbr, każdy wybiera to, co ceni najbardziej. A ponieważ istnieją trzy rodzaje dóbr: dobra przyjemne, pożyteczne i godziwe, trzy są kierunki ludzkich dążeń. Dotyczy to także obszaru relacji międzyludzkich, w tym tych szczególnych: przyjacielskich. Ludzie z różnych motywów nawiązują takie relacje – jedni dla przyjemności, inni – dla korzyści, jeszcze inni z uwagi na osobę przyjaciela: jego prawy charakter („dzielność etyczną”). Tym trzem motywom odpowiadają trzy rodzaje przyjacielskich relacji. Przyjaźń dla przyjemności jest nietrwała, podobnie przyjaźń dla korzyści: „Kiedy więc znika powód, dla którego ludzie byli sobie przyjaciółmi, znika też i przyjaźń […].” Żadna z nich nie jest tak naprawdę przyjaźnią, a jedynie ją przypomina. Przyjaciółmi w sensie adekwatnym są jedynie „ci, którzy dobrze życzą swym przyjacielom ze względu na nich samych […], a nie ze względów ubocznych […]”. Jak widzimy, Arystoteles wiąże przyjaźń z prawością osoby. Relacja przyjacielska zakłada zaufanie, życzliwość i wzajemność – „życzliwość wzajemna jest przyjaźnią”. – powiedziała dr Teresa Bojarska-Szot z Instytutu Pedagogiki AZ, moderatorka dyskusji i koordynatorka seminarium.
Wydarzenie otworzył rektor Akademii Zamojskiej dr hab. Paweł Skrzydlewski, prof. AZ, który wygłosił również prelekcje „Czy możliwa jest przyjaźń społeczna?”. Z kolei dr Jan Szot przedstawił temat „Przyjaźń w Czterech miłościach C.S. Lewisa”. Grupowe wystąpienie na temat „Przyjaźń w Etyce nikomanichejskiej Arystotelesa” przedstawili studenci z sekcji filozoficzno-pedagogicznej Studenckiego Koła Naukowego Pedagogów: Krystyna Humeniuk, Mikołaj Kolbus, Maja Krzesińska, Wiktoria Sokołowska, Izabela Szarek.
Po wystąpieniach przyszedł czas na dyskusję. Była to pierwsza część seminarium „O przyjaźni”. Kontynuację zaplanowano na 22 maja br.



















