Christopher ma kilkanaście lat, nie kłamie, wszystko zauważa, wszystko pamięta
lubi porządek, wzory i powieści kryminalne, zna wszystkie liczby pierwsze aż do 7507,
rozwiązuje w głowie równania kwadratowe, a uspokaja się podnosząc liczby do sześcianów.
Mieszka tylko z ojcem, chodzi do szkoły specjalnej, ale chce zdawać maturę z matematyki.
Nie lubi kolorów żółtego i brązowego, dlatego w lodówce ma czerwony barwnik spożywczy,
nie lubi być dotykany, czasem jęczy, aby zagłuszyć nadmiar dźwięków, czasem wrzeszczy.
Nie umie opowiadać dowcipów, nie lubi nowych miejsc ani osób.
Christopher jest bohaterem i narratorem książki Marka Haddona
"Dziwny przypadek psa nocną porą".
To szczera, nielukrowana opowieść o tym, jak chłopak
radzi sobie z rzeczywistością.
Pewnej nocy znajduje martwego psa i pokonując własne ograniczenia
rozpoczyna śledztwo w celu znalezienia winowajcy i pisze o tym książkę.
Ale nie jest to powieść kryminalna; sprawa psa jest tylko punktem wyjścia
do odkrycia innych tajemnic i ucieczki z domu.
Bojący się tłumów, dotyku, hałasu, wyrusza samotnie pociągiem do Londynu.
Obserwując ludzi i otoczenie, kierując się analitycznym umysłem,
rysując w głowie różne schematy, czasami wyłączając "odbiór",
dociera tam, gdzie chciał. I opowiada, jak tego dokonał.
A dlaczego i co z tego wynika?
Sprawdźcie sami.
