Dawno temu, w jednej z małych szkół podstawowych w Polsce, nauczycielka imieniem Jadwiga Kowalska starała się zaszczepić w swoich uczniach ciekawość świata i odwagę do marzeń. Pewnego dnia wpadła na pomysł zorganizowania Dnia Zawodów, by dzieci mogły poznać różne profesje.
W auli zebrali się goście: lekarz z Poznania, adwokat z Krakowa, młody informatyk z Wrocławia, strażak z Gdańska, a na końcu – policjant z Komendy Stołecznej wraz ze swoim owczarkiem niemieckim o imieniu Burek. Dzieci były zachwycone, zadawały pytania, śmiały się, przymierzały hełmy i słuchały opowieści o pracy dorosłych.
Gdy przyszła kolej na policjanta i Burka, sala wybuchła oklaskami. ale gdy pies przekroczył próg, euforia zamieniła się w niepokój. Burek zaczął warczeć. Powoli ruszył naprzód, uniósł głowę i zaczął głośno szczekać, wpatrując się w panią Kowalską. W następnej chwili skoczył ku niej, stanął na tylnych łapach i wparł pysk w jej sukienkę, nie przestając ujadać. Dzieci zaniemówiły z przerażenia, a nauczycielka zbladła, cofając się z rękami przed sobą.
– Nigdy tak się nie zachowuje! – zdumiał się policjant. – Przepraszam, nie rozumiem… jest wyszkolony, nie bywa agresywny!
Z trudem odciągnięto psa. Pani Kowalska, ledwie powstrzymując łzy, szepnęła: – Może to przez mój perfum… albo coś innego…
Lecz policjant zaczął się zastanawiać. Postanowił zbadać, dlaczego Burek tak zareagował, i niedługo odkrył coś przerażającego.
Po lekcjach dał psu powąchać zdjęcie z policyjnego archiwum – starą fotografię poszukiwanej przestępczyni. Burek zareagował natychmiast, szczekając głośniej niż wcześniej. Podejrzenia się potwierdziły. Wieczorem policjant sprawdził dane nauczycielki w rejestrze – jej dowód osobisty wydano zaledwie siedem lat wcześniej, a informacje o miejscu urodzenia i dawnym nazwisku się nie zgadzały.
Rozpoczęto śledztwo, które ujawniło prawdę. Pani Kowalska była dawniej uczestniczką zbrojnego napadu na bank w Szczecinie piętnaście lat wcześniej. Wtedy zbiegła, sfałszowała dokumenty i zniknęła. Jej wspólników skazano, a ją uznano za zmarłą w pożarze. Przez lata zmieniła wygląd, wyjechała w inne strony i zaczęła nowe życie – jako wzorowa nauczycielka.
Ale zapach… to on ją zdradził. Burek miał wyjątkowy węch do ściganych przestępców – w przeszłości brał udział w ich poszukiwaniach, a jego pamięć węchowa wciąż przechowywała ten dawny ślad.
Nauczycielkę aresztowano. Szkoła była w szoku. Uczniowie płakali, rodzice nie mogli uwierzyć. Nikt by nie pomyślał, iż ich ukochana pani Jadwiga to zbiegła zbrodniarka.
