Prof. Dominika Zgid zrealizuje swój projekt na Wydziale Fizyki UW. Badaczka zamierza opracować modele nieuporządkowania w materiałach krystalicznych, wykorzystując systematycznie ulepszane metody opisujące korelację elektronową.
Czym jest nieuporządkowanie w materiałach krystalicznych i jakie przyjmuje formy? Dlaczego badanie nieporządku jest trudne i dlaczego istniejące metody obliczeniowe nie zawsze radzą sobie z jego opisem? Jakie wyzwania stawia przed badaczami modelowanie dynamicznych procesów w środowiskach nieuporządkowanych? Na te i inne pytania odpowie zespół prof. Dominiki Zgid, która na realizację swojego projektu otrzymała przyznany przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych (ERC) prestiżowy grant Advanced.
Projekt Modelowanie nieuporządkowania w materiałach krystalicznych dzięki systematycznie ulepszanych metod opisujących korelację elektronową (Correlated_Disorder) potrwa pięć lat i będzie realizowany na Wydziale Fizyki UW.
Efektem projektu będzie zestaw narzędzi obliczeniowych umożliwiających modelowanie nieuporządkowania w realistycznych układach – od słabo po silnie skorelowane. Narzędzia pozwolą na wykorzystanie obliczeń wysokiej wydajności (high-performance computing) do ograniczenia liczby kosztownych eksperymentów laboratoryjnych i pomogą w racjonalnym projektowaniu nowych, technologicznie istotnych materiałów.
Na realizację projektu przyznano niemal 3,5 mln euro dofinansowania.
Porządkowanie nieuporządkowanego
Nieuporządkowanie w materiałach może przyjmować różne formy – od przypadkowego rozmieszczenia atomów, przez fluktuacje strukturalne, aż po dynamiczne zmiany konfiguracyjne. Zjawiska te znacząco wpływają na adekwatności fizyczne i chemiczne materiałów, ale ich opis teoretyczny stanowi ogromne wyzwanie. Powszechnie używane metody obliczeniowe, takie jak dominująca w tej chwili teoria funkcjonału gęstości (DFT), nie radzą sobie z pełnym ujęciem efektów wynikających z nieuporządkowania i silnych korelacji elektronowych.
Zespół prof. Zgid zamierza opracować nowatorski zestaw narzędzi obliczeniowych, które pozwolą na realistyczne modelowanie układów – od słabo do silnie skorelowanych – z uwzględnieniem nieuporządkowania. Metody te będą bazować na funkcjach Greena w skończonej temperaturze, oferując alternatywę dla podejścia DFT.
– Wykorzystując najnowsze przełomowe techniki dla układów wielociałowych, metody chemii kwantowej , uczenie maszynowe i zaawansowane modele matematyczne, proponujemy rozwinąć kompleksowy zestaw narzędzi do przewidywania własności widmowych i termodynamicznych nieuporządkowanych materiałów – mówi prof. Dominika Zgid.
Projekt zakłada także integrację nowo rozwiniętych metod z dynamiką molekularną i uczeniem maszynowym, co umożliwi badania procesów dynamicznych w środowiskach nieuporządkowanych, np. w stopach o wysokiej entropii, nadprzewodnikach czy układach katalitycznych. Co więcej, zespół opracuje narzędzia do wyprowadzania funkcjonałów DFT na podstawie funkcji Greena, co pogłębi fundamentalne zrozumienie tej powszechnie stosowanej metody.
Zastosowania i znaczenie
Dzięki wykorzystaniu obliczeń wysokiej wydajności (HPC) nowe metody pozwolą ograniczyć kosztowne eksperymenty laboratoryjne i usprawnią projektowanie technologicznie istotnych przyszłych materiałów oraz ulepsza nasze zrozumienie już istniejących materiałów.
Projekt prof. Dominiki Zgid to krok w stronę nowej generacji narzędzi chemii kwantowej i fizyki materii skondensowanej, wspierający interdyscyplinarną współpracę oraz rozwój nauki o materiałach.
Prof. Dominika Zgid prowadzi interdyscyplinarne badania na pograniczu chemii kwantowej i obliczeniowej fizyki ciała stałego. W latach 1998–2002 studiowała na Międzywydziałowych Studiach Matematyczno-Przyrodniczych Uniwersytetu Warszawskiego, a pracę magisterską obroniła w 2002 roku na Wydziale Chemii. W 2008 roku uzyskała stopień doktora z fizyki chemicznej na Uniwersytecie Waterloo w Kanadzie.
Następnie pracowała w Stanach Zjednoczonych, odbywając staże podoktorskie na Uniwersytecie Cornell (2008–2010, Wydział Chemii) oraz Uniwersytecie Columbia (2011 rok, Wydział Fizyki). W 2018 roku odbyła roczny staż badawczy w Instytucie Flatiron w Centrum Obliczeniowej Fizyki Kwantowej w Nowym Jorku. Od 2012 roku jest zatrudniona jako profesor na Wydziale Chemii oraz Fizyki Uniwersytetu Michigan w Ann Arbor, gdzie przez cały czas kieruje własną grupą badawczą.
Za swoje osiągnięcia naukowe otrzymała liczne nagrody, w tym DOE Early Career Award, NSF CAREER Award oraz Medal Międzynarodowej Akademii Kwantowej Chemii Molekularnej (International Academy of Quantum Molecular Science).
Od września 2025 roku będzie kierować grupą badawczą na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie od 2026 roku będzie realizowany projekt finansowany z grantu ERC Advanced.



