7 rzeczy, których dzieci się boją, ale nie potrafią ci tego powiedzieć. Numer 4 rozdziera serce

mamadu.pl 4 godzin temu
Dzieci często czegoś się boją, ale nie zawsze potrafią o tym powiedzieć. Zamiast tego pokazują lęk płaczem, buntem albo wycofaniem, a my, dorośli, nie zawsze umiemy to odczytać. Warto przyjrzeć się bliżej tym niewidzialnym strachom, bo czasem kryją się za nimi rzeczy, które dla nas wydają się błahe, a dla dziecka są ogromnym wyzwaniem.


Małe wielkie strachy


Strach jest naturalną częścią życia – każdy z nas go doświadcza. Jednak w przypadku dzieci sprawa jest trudniejsza, bo one nie potrafią jeszcze ani nazwać swojego lęku, ani samodzielnie sobie z nim poradzić.

Czasem płaczą, czasem się buntują, czasem milkną – a my, dorośli, nie zawsze wiemy, co tak naprawdę się za tym kryje. Dlatego warto zatrzymać się na chwilę i przyjrzeć się bliżej temu, co naprawdę straszy najmłodszych.

Oto 7 największych dziecięcych lęków, które kryją się tuż pod powierzchnią codzienności


1. Ciemność to nie tylko brak światła


Dorośli gaszą lampkę i mówią: "Śpij, nic tu nie ma", ale dla dziecka ciemność to cały świat zagadek. Cienie zmieniają kształt, szafa w rogu wygląda jak potwór, a zwykłe skrzypnięcie podłogi zamienia się w "coś groźnego".

To nie tyle strach przed brakiem światła, co przed tym, co kryje się w niewidzialnym.

2. Głośne dźwięki


Samochody na ulicy, odkurzacz, a choćby krzyk w sklepie – dziecięcy świat bywa za głośny. Dorośli często tego nie rozumieją, bo dla nich huk to tylko huk, a dla dziecka to fala, która zalewa całe ciało.

Zatykanie uszu to wtedy jedyny sposób, by "uciec" przed hałasem.

3. Rozłąka z rodzicem


Nawet jeżeli to tylko kilka godzin w przedszkolu, dziecko może przeżywać to jak porzucenie. Nie ma znaczenia, iż mama obiecała wrócić – dla małej głowy to "na zawsze".

Strach przed rozłąką bywa większy niż strach przed nowym miejscem czy innymi dziećmi.

4. Strach o najbliższych


Dzieci martwią się nie tylko o siebie, ale też o rodziców. jeżeli widzą mamę smutną, tatę zdenerwowanego albo słyszą rozmowy o chorobie czy kłopotach, ich wyobraźnia zaczyna działać.

Boją się, iż coś złego stanie się osobie, którą kochają najbardziej.

5. Strach przed porażką


Dzieci boją się zawieść rodziców i nauczycieli. Kiedy usłyszą za dużo razy "stać cię na więcej", potrafią zamknąć się w sobie.

Dla dorosłych to "tylko sprawdzian", dla dziecka – dowód, czy jest wystarczająco dobre.

6. Strach przed odrzuceniem przez rówieśników


Bycie wyśmianym, nielubianym albo pominiętym w zabawie to dla dziecka ból tak samo silny jak fizyczny.

Brak zaproszenia na urodziny czy złośliwy komentarz w klasie, zostaje w głowie na długo.

7. Strach przed tym, iż "coś się wydarzy"


Dzieci mają bardzo bujną wyobraźnię. Boją się katastrof, pożarów, złodziei, potworów spod łóżka czy tego, iż "mama nie wróci z pracy". Ten lęk nie zawsze ma podstawy w rzeczywistości, ale dla dziecka jest absolutnie realny.

Pisząc o dziecięcych strachach, pomyślałam, jak często dorośli je bagatelizują. Mówimy: "nie przesadzaj", "to nic takiego", "przecież tu nic nie ma". A dla dziecka ten strach jest jak prawdziwy potwór – duży, głośny i trudny do pokonania.

Może właśnie dlatego warto częściej słuchać, mniej oceniać i pamiętać, iż odwaga rośnie razem z dzieckiem – ale najpierw potrzebuje zrozumienia i wsparcia.

Idź do oryginalnego materiału