Bełchatowskie szczątki krokodyla

Dokonali tego naukowcy z Wydziału Geologii i Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk i PAN Muzeum Ziemi oraz Morawskiego Muzeum Ziemskiego (Czechy). Znalezisko pochodzi z epoki miocenu. We wczesnym i środkowym miocenie Europa Środkowa była siedliskiem dwóch różnych rodzajów krokodyli. Najprawdopodobniej był to Diplocynodon – krewny współczesnych aligatorów. Odnalezienie tak maleńkiego fragmentu (około 30 milimetrów) na tak obszernym wyrobisku nie było łatwe. Tym bardziej iż bełchatowska kopalnia jest czynna.