Kipichrony były w ZSRR bardzo powszechne i można było je kupić w każdym sklepie z gospodarstwem domowym. Produkowano je ceramiczne lub metalowe. Te pierwsze w zakładach ceramiki technicznej, te drugie z odpadów poprodukcyjnych w zakładach metalowych bądź mechanicznych.
Jeśli w oznaczeniu ich producenta umieszczonym na krążku występują łacińskie litery to jest to krążek powstały w którejś z republik nadbałtyckich. Ponadto jeżeli na nim umieszczono w trakcie produkcji cenę, to wyprodukowano go przed 1988 r.
Wiedzę tą posiadłem dzięki Pani Natalia Sankowska-Skandaj, która sama (podobnie jak jej babcia) używała krążka do gotowania mleka. Serdecznie dziękuję za okazana pomoc.
!["Mąż pojechał z dziećmi na wakacje i przestał odbierać telefony. Wszystko go przerosło" [LIST]](https://cdn.kobieta.onet.pl/1/yOxk9lBaHR0cHM6Ly9vY2RuLmV1L3B1bHNjbXMvTURBXy9jNjAyMzJmY2NmNmQwOGQ3NjE1MGJhMjI0YjNiOTFlMy5qcGeSlQMAzLjNF4DNDTiTBc0EsM0DIN4AAqEwB6ExBA)
!["Czasem czuję się jak bezdomna we własnym domu" [LIST]](https://cdn.kobieta.onet.pl/1/Szkk9lBaHR0cHM6Ly9vY2RuLmV1L3B1bHNjbXMvTURBXy80N2E1NmNhY2VkZWJhYmQzNDY5ZTQwNzc4ZjQxNTI5ZS5qcGeSlQMAzQEAzSAAzRIAkwXNBLDNAyDeAAKhMAehMQQ)
